Servet-i Fünun topluluğunun baskın olduğu dönemde, bu edebiyat hareketinin dışında kalan ve kendi özgün üsluplarını geliştiren yazarlar da Türk edebiyatına önemli katkılarda bulunmuştur. “Servet-i Fünun Dışı Türk Edebiyatı” olarak adlandırılan bu kesim, dönemin sanatsal anlayışına katılmayan, ancak sosyal konulara eğilen

Mensur şiir, Türk edebiyatında modernleşme ve estetik arayışların bir ürünü olarak ortaya çıkan, düzyazının özgürlüğünü şiirin derinliğiyle birleştiren özgün bir türdür. 19. yüzyılın sonlarına doğru Batı edebiyatından etkilenerek şekillenen mensur şiir, Halit Ziya Uşaklıgil gibi öncü yazarların katkılarıyla edebiyatımızda kendine

Anlatma Esasına Bağlı Edebî Metinler: Çözümlenmesi Anlatma esasına bağlı edebî metinler, Türk edebiyatında gelenekten moderniteye geçiş sürecinin izlerini taşır. Bu tür metinlerin çözümlemesi, yapı, olay örgüsü, kişiler, zaman ve mekân unsurlarını detaylı bir şekilde ele almayı gerektirir. Masaldan başlayarak en

Şiir, insanlık tarihinin en eski edebî ifade biçimlerinden biridir. Bu sanat dalı, hem bireysel duyguları hem de toplumsal zihniyeti ifade etmek için kullanılmış ve kendine has bir dizi kurallar ile şekillenmiştir. Bir şiiri anlamak ve derinlemesine analiz etmek, yazarın zihniyetini,

Edebiyat-ı Cedîde hikâyesi, Türk edebiyatında bireysel duyguların ve estetik kaygıların ön plana çıktığı bir dönemi temsil eder. Realizm ve natüralizm etkileriyle şekillenen bu hikâyelerde, Halit Ziya Uşaklıgil, Mehmet Rauf ve Ahmet Hikmet Müftüoğlu gibi yazarlar modern Türk hikâyesinin temellerini atmıştır.

Edebiyat-ı Cedîde romanı, Türk edebiyatının modernleşme sürecinde önemli bir dönüm noktasıdır. Bu dönemin romanları, realizm ve natüralizm akımlarının etkisiyle bireysel duyguları ve toplumsal gerçeklikleri estetik bir anlayışla birleştirmiştir. Halit Ziya Uşaklıgil’in Mai ve Siyah ve Aşk-ı Memnu, Mehmet Rauf’un Eylül

Edebiyat-ı Cedîde şiiri ve şairleri, Türk edebiyatının modernleşme sürecinde özel bir yere sahiptir. Bu dönemde yazılan şiirler, bireysel duyguların ve estetik anlayışın ön plana çıktığı metinler olarak dikkat çeker. Tevfik Fikret, Cenap Şehabettin, Süleyman Nazif, Hüseyin Suat ve diğer Edebiyat-ı

19. yüzyılın sonlarında Osmanlı toplumunda yaşanan köklü değişimlerin bir yansıması olarak doğan Edebiyat-ı Cedîde, Türk edebiyatında modernleşme çabalarının önemli bir dönüm noktasını temsil eder. Batı edebiyatının estetik anlayışından beslenen bu topluluk, Servet-i Fünun dergisi etrafında şekillenmiş ve hem şiir hem

Edebiyat-ı Cedîde topluluğu, II. Abdülhamit döneminin siyasi ve toplumsal atmosferinde şekillenmiş, Türk edebiyatının modernleşme sürecinde önemli bir kilometre taşıdır. Bu yazıda, topluluğun ortaya çıkış süreci ve bu döneme verilen isimlendirme tartışmaları ele alınacaktır. Edebiyat-ı Cedîde Topluluğunun Oluşumu ve Adlandırma Tartışmaları